
In 2007 heb ik een accident gehad waardoor ik aan beide benen geamputeerd ben tot boven de knie. Tijdens mijn revalidatie hoopte ik om opnieuw te wandelen zonder hulpmiddelen. Na twaalf maanden revalidatie in het ziekenhuis lukte het me slechts om met een wandelstok op een sporthalvloer te stappen. Ik wou mijn lichaamslengte behouden, waardoor ik langere prothesen had. Aangezien mijn zwaartepunt daardoor hoger lag, vergde stappen met mijn prothesen enorm veel energie. Uiteindelijk koos ik voor een rolstoel.
Gebruiksvriendelijke rolstoel met mooie look
Mijn rolstoel die ik nu heb, heb ik al sinds 2011. Ik ontmoette Olivier, Product Manager Mobility bij Aqtor!, via de REVA-beurs. Ik zocht een gebruiksvriendelijke rolstoel met een mooie look. Die vond ik tussen het gamma van zijn beursstand. De rolstoel is zo goed, dat ik tot nu toe nog steeds deze heb.
Naast mijn rolstoel draag ik iedere dag mijn prothesen. Die heb ik nodig omdat ik daar tijdens mijn sport enorm veel kracht uithaal. Daarnaast gebruik ik ze ook om mijn rolstoel in de auto te laden. Ik leg alles in de koffer en stap dan, met een houvast aan het dakrail, naar de kant van het stuur. Een voordeel daarbij is dat je ook nog eens recht staat, wat beter is voor mijn organen.
Op zoek naar een sport
Voor mijn ongeval deed ik enkel voetbal en minivoetbal. Tijdens mijn revalidatieperiode in het ziekenhuis ontdekte ik de sport rolstoeltennis. Om de twee maanden komt er iemand een demo geven over een sport. We leerden rolstoeldansen, -rugby, -basket en plots zat daar rolstoeltennis tussen. Iedere dondernamiddag kon je zo’n les volgen.
Gedurende mijn revalidatie hoopte ik in eerste instantie geen rolstoelsporten nodig te hebben. Mijn doel was namelijk om zelfstandig te wandelen. Toen ik uiteindelijk naar een rolstoelsport zocht, herinnerde ik mij de lessen tennis uit het ziekenhuis. Dat had voor mij de perfecte combinatie van intensiteit en uitdaging.
Rolstoeltennis
In samenwerking met mijn huidige tennisclub TP Rumbeke kan ik een aantal uren in de week rolstoeltennisles geven. De club kocht intussen 3 sportrolstoelen aan om zo de G-sportwerking in de club nog optimaler te maken. Met IVAN ON WHEELS wil ik aantonen dat sporten niet wegvalt wanneer je in een rolstoel zit.
Tijdens mijn lessen voorzie ik voor iedereen oefeningen op maat. Via een intakegesprek luister ik wat de beperking is van de persoon en achterhaal ik welke bewegingen pijn doen. Wanneer ik weet wat kan, voorzie ik oefeningen op jouw goede punten. Zo ontdek je het plezier in de sport.
Ik train bv. een jongen met mindere armspieren. Eén hand is ook minder beweeglijk. Daardoor is hij minder snel met de tennisrolstoel en kan hij minder hard slaan op de bal. Door de oefeningen aan te passen en verstandig te sporten zit hij goed in zijn vel en komt hij wekelijks terug.
Daar geniet ik van. Ik vind het fijn wanneer ik kan overbrengen dat sporten goed is voor je vitaliteit en dat je je gedachten ermee verzet, je denkt aan niets anders dan de sport. Zo geraak je uit een isolement, wat ik enorm belangrijk vind.
Rolstoeltennisles geven is voor mij ook een uitdaging. Iedere persoon heeft een andere beperking. Ik probeer het maximale uit hun sportprestaties te halen waarbij ik rekening houd met de aard van hun beperking.
Naast de lessen speel ik zelf ook tornooien, zowel nationaal als internationaal. Ik doe ook mee met tornooien voor valide spelers. Uiteindelijk zijn de reglementen juist hetzelfde, op een toegelaten tweede bots na. En uiteraard is het fijn als ik dan van een valide persoon kan winnen en zo aantoon dat wij als andersvalide zeker niet moeten onder doen in het sporten.
Heb je interesse om rolstoeltennis uit te proberen of wil je meer info over IVAN ON WHEELS? Bezoek dan zeker de website.